به نام او که عاشق ترین است.

با بهانه هایش چه کنم با سکوتی که هم آغوش بغض های شبانه ام شده است .

دلم گرفته است .پرواز می خواهد تا اوج بی نهایت . تا خود خود  خدا .

کاش می توانستم کوله بار غم را ببندم و از آشیانه دلم بیرونش کنم

مدتی است همسایه غم گشته ام و به دنبال فرستی هستم برای رفتن ولی ...

انگار همه چیز دست به دست هم داده تا من بمانم و بسوزم .

تقدیر زیبایی نیست قبول داری.